Mijn naam is Ninian Gerritzen, getrouwd en vader van 2 zonen. In het dagelijks leven ben ik als manager werkzaam  voor het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA).

In 1994 kreeg ik de mogelijkheid stage te lopen op de kinder-aids afdeling van het Colentina Ziekenhuis in Boekarest. Een ervaring die veel indruk op mij maakte en er voor zorgde dat ik 5 jaar later opnieuw mijn koffers pak om als projectmedewerker voor Bună Ziua kinderen in Roemenië te gaan werken in Staatskinderhuis nr. 1 Elena Farago in Bârlad. Als na ruim anderhalf jaar het moment komt om terug te keren naar Nederland blijf ik intensief betrokken als coördinator van het “integratie project”. Dit project biedt begeleid wonen aan voor jongeren uit kindertehuis nr. 2 waarbij ook een werkervaringsplek wordt aangeboden. De jaren daarna blijf ik Bună Ziua volgen, soms dichtbij, dan weer wat meer op afstand. Ook blijf ik Roemenië en Bârlad bezoeken en voel me er thuis.

Wanneer ik in 2013 word gevraagd in het Nederlandse bestuur van de Bună Ziua te komen heb ik dan ook geen enkele twijfel. Aangestoken door de gedrevenheid van mijn Nederlandse en Roemeense collega’s (in het bestuur, in de ondersteuningsgroep en de Roemeense medewerkers) worden de contacten intensiever en al snel heb ik regelmatig contact met Roemenië. Als in 2018 Freerk Hoeksema besluit het wat rustiger aan te gaan doen, komt er een vacature in het bestuur van de Roemeense organisatie Bună Ziua copii din România. Voor ons als Nederlands bestuur een mooi moment om de Nederlandse aanwezigheid in dat bestuur op te heffen. Vanuit Roemenië komt echter expliciet de vraag een Nederlandse bestuurder toe te voegen. Niet lang daarna komt het telefoontje: de Roemenen hebben jou op het oog…

En zo heb ik het voorrecht te mogen werken met gedreven en enthousiaste collega’s, hier in Nederland én in Roemenië. Een samenwerking die lang teruggaat in de tijd. Veel collega’s zijn betrokken vanaf het eerste uur, maar ik ben minstens zo blij met degenen die relatief korter betrokken zijn; zij kunnen vanuit een ander perspectief een waardevolle bijdrage leveren. Het blijft bijzonder om te mogen werken in twee organisaties, twee culturen en een groep mensen die op basis van gelijkwaardigheid en respect voor elkaars achtergrond én cultuur zich samen sterk maken voor het welzijn van het Roemeense kind.